Wat kunnen we vieren met Pinksteren?

Gepubliceerd op 22 mei 2021 door Willem

WAT KUNNEN WE VIEREN MET PINKSTEREN

wat zou ons kunnen begeesteren?

 

De trouwe lezer van mijn blog over de kosmische verbanden zal wel hebben opgemerkt dat in mijn verhalen ik regelmatig een verbinding leg met beelden en ideeën die je in de astrologie kunt terugvinden.Zoals rekenen en algebra slechts een klein onderdeel uitmaken van de wiskunde zo is het maken en interpreteren van horoscopen, horoscopie genaamd, slechts een klein deel van de astrologie.
Dus als ik peil naar thema’s binnen de astrologie dan zoek ik veel dieper en verder dan de populaire thema’s die in de horoscopie een rol spelen.
Ik laat mij mijn leven lang al sturen door die ene vraag: waarom?
En het antwoord daarop moet ergens in de diepte liggen. In een groter al.
Mijn grootste belangstelling is dus wat ik noem de kosmologie.
Niet dat ik nu al het antwoord heb gevonden, als dat al mogelijk is, maar mijn speurtocht heeft me al bij een aantal stations doen aanbelanden.

Omdat het morgen Pinksteren is en ik in deze blog naar verbanden zoek tussen oorspronkelijke feestdagen en de kosmologie, zoals ik hier boven bedoel, wil ik jullie eens naar een bepaald station laten kijken waar ik onlangs met de trein voorbijreed.
Of beter gezegd, de trein bracht mij op een station alwaar ik uitstapte en de streek en het landschap dat zich daar voor mij uitstrekte was zo aanlokkelijk dat ik er een tijdje heb verbleven.

Het was trouwens ook toen dat ik ontdekte, zittend op een bankje en uitkijkend over een schitterend ravijn en een groene vallei, dat de treinreis helemaal niet bedoeld is om aan te komen bij het eindstation, als dat al bestaat, maal veeleer dat je bij elk volgend station uitstapt en de streek verkent. Waarom zou er anders een station zijn?

De aard van de universele levenskracht.

Het universum of de kosmos is bezield met een allesomvattende levenskracht.
Een energie die haar wezen bepaalt. In alles is deze energie werkzaam.
Deze levenskracht heeft een drievoudig karakter in die zin dat zij zich kenbaar maakt in drie verschijningsvormen.
Afwisselend, pulserend, op die wijze een frequentie veroorzakend, bevindt zij zich in een naar buiten gerichte, extraverte toestand, op een bepaald moment pulseert de energie en verandert zij in haar tegendeel en wordt zij middelpuntzoekend, introvert van karakter. Wanneer dat zijn hoogtepunt bereikt zorgt de verbindende impuls die als het derde karakter van de levenskracht geldt, ervoor dat de energie weer om poolt.

Er is een voortdurend pulserende, verbindende, sturende kracht die de energie voortdrijft, dan weer een extravert karakter aannemend om na een nieuwe impuls weer introvert van karakter te worden.

De impuls zelf kan verschillend van kracht zijn waardoor de zg amplitude verandert.
De impuls zelf kan ook verschillend van frequentie zijn waardoor de golflengte verandert.

Verderop zie je een tekening die dit beeld vormgeeft. Daar kom ik nog op terug.

We kennen dit fenomeen uit de natuurkunde en dan met name in het electromagnetisme.
Maar ditzelfde fenomeen doet zich ook voor in de psychologie van de mens.

Iedereen is afwisselend ingesteld op, of afgestemd op één van de drie karakters van de levenskracht.
In het verborgene, onzichtbare deel van onze psyche werkt een verbindende kracht die de mens voortdurend impulsen geeft om de twee aspecten van de levenskracht met elkaar in evenwicht te brengen.
De twee levenskrachten die de mens wel goed kent zijn de twee aspecten van de levensenergie die zich afwisselend voor doen als een extravert georiënteerde levensenergie dan wel een introvert georiënteerde levensenergie.
Deze levensenergie heeft verschillende benamingen gekregen.
Van actief en passief. Van positief tot negatief. Van mannelijk en vrouwelijk.
Van Yang en Yin.
Op puur lichamelijk niveau herkennen we de twee in de inademing en de uitademing.
In de systole en de diastole van de hartslag. In de linker en rechter hersenhelft.
In de links- en rechtshandigheid.
In onze stemmingen, in onze emoties,
Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan maar ik moet me helaas beperken.

Ik grijp even terug naar een tweedeling waar ik vaker over heb gesproken.
Die van natuur en cultuur.

De natuurfeesten.

In één van de vorige blogs heb ik gesproken over de vier grote feesten die horen bij de vier kardinale punten van het jaar, de eveningspunten en de zonnewendes.
De mens viert hier de verbinding die zij heeft met de natuur en met haar verbinding met de aarde en de zon.
De vier feesten waarin zij haar afhankelijkheid erkent, de vier grote krachten die haar grondnatuur bepalen.
Niet enkel de aankondiging van de vier seizoenen die dan beginnen maar ook haar ingeschakeld zijn in dit gegeven dat ook ons doorheen vier seizoenen laat gaan:
van geboren worden naar de volwassenheid, van de ouderdom naar het sterven.

De ouden van lang geleden hebben in hun zoeken naar symbolen de oude beelden van de Ram, de Kreeft, De Steenbok en de Weegschaal daarmee verbonden.
Daarin erkenden en herkenden zij de grote impuls van de natuur tot vernieuwing die zij koppelden aan de Ram.
In het beeld van de Kreeft eerden zij de moederkracht die zich zelf terugtrekt en zich zelf geeft voor de groei van nieuw leven. In de Weegschaal troffen zij het vermogen aan balans te brengen tussen de twee polen van het leven opdat vernieuwing het geheel ten goede zou komen.
In de Steenbok bogen zij voor de vaderkracht, de begrenzer in de natuur en tevens lichtbrenger.

Deze vier beelden werden tot het grote vaste kruis van de vier hoofdfeesten.

De cultuurfeesten.

Het volk dat gezamenlijk uitdrukking gaf aan de scheppingskrachten die in hen werkzaam waren, kwamen vier keer per jaar bijeen om uitdrukking te geven aan de verworvenheden van hun werk.
Dit waren de cultuurfeesten. Gevierd midden in de seizoenen.
De Stier die de impuls van de Ram omzette tot een creatieve, scheppende daad, werd gevierd in de vruchtbaarheidsfeesten rondom 1 mei, het oude Keltische Beltane.
Begin augustus, als de zon haar hoogste kracht ontvouwde, kreeg de verzorgende Kreeft impuls haar volwassen gezicht in de oogst.
De voltooing van het volwassen worden van alles wat leeft. De Leeuw die zijn volwassen krachtige zelf toont. Laat zien tot wie en wat hij wist uit te groeien.
Begin november vierden de Kelten hun begin van het nieuwe jaar.
Voor hen bestond er geen polariteit tussen leven en dood.
De Weegschaal impuls leerde hen dat ware harmonie ontstaat als de tegenstelling wordt opgeheven en zij drukten dat uit in de Triskell, de drievoudige spiraalarm, die een ieder toont dat leven bestaat uit geboorte en dood in een eeuwigdurende cyclus.
De Schorpioen werd zo een symbool dat geen angst voorstelde maar het vermogen dat ook de duisternis een realiteit is die geleefd en beleefd kan worden.
Tenslotte in het hartje van de winter begin februari werd het lichtfeest gevierd, voortbordurend op de Steenbok impuls die toonde dat het licht effectief terugkeert.
Maar niet enkel het licht keert terug.
In de oude verhalen van vorige generaties erkende men dat ook al het geleefde terugkeerde en dat men samen met allen die geleefd hadden en leefden en nog zullen komen, een waar Waterman ideaal, dat allen hun eigen licht bijdragen tot.
En in deze verbinding met elkaar vond men gezamenlijk de kracht om de zwaarste tijd van het jaar samen door te komen.
Zo kregen de twee scheppingsimpulsen, Yang en Yin, licht en donker enz.
hun erkenning in even zovele feesten.

De twee grote kruizen van het jaar. De acht feesten.

De derde kracht sluimerde al die tijd op de achtergrond omdat hij in het zg. onzichtbare binnen de mens en de schepping werkt.

Lees verder »

Met de Tweelingen in quarantaine in juni

Gepubliceerd op 1 juni 2020 door Willem

Met de Tweelingen in quarantaine in juni 

 

Dat woord zijn we de afgelopen tijd wel vaker tegengekomen.
We weten allemaal nu wat het betekent.

Maar weten we ook waar het vandaan komt?

Het verwijst naar het franse woord voor veertig, quarante.
De oorsprong ligt in het Italiaanse gebruik om aanmerende schepen ten tijde van de pestepidemie in de 14e eeuw verplicht stil te laten liggen in de haven. De bemanning mocht dan niet van het schip af komen. Dit alles ter voorkoming van verspreiding van infecties.

Maar waarom veertig dagen?
Is dat willekeur of verwijst dat ergens naar?
Waar zijn we dat nog tegengekomen?

In de Bijbel vinden we verschillende verwijzingen naar het getal 40. En telkens hebben die getallen betrekking op overgangsfasen, op generaties.
Op perioden van voorbereiding op. Van 40 jaar door de woestijn trekken (Joodse volk) tot 40 dagen voorbereiding (Jezus) in de woestijn.
Dichter bij huis bereidt een vrouw gedurende 40 weken het nieuwe leven in haar voor op een geboorte.
En na 40 dagen na de bevalling is zij medisch gezien weer helemaal hersteld.

In het Tibetaanse Boeddhisme gaat de ziel na de dood van het lichaam gedurende 49 dagen door de drie bardo’s heen en worden er gedurende 40 dagen teksten gereciteerd om de overledene langs deze overgangs-wegen te leiden op weg naar goed karma.
Na de dood van Christus duurt het 40 dagen alvorens de Hemelvaart plaats vindt en na zeven maal zeven dagen, 49 dagen is hij vergeestelijkt.

Wonderlijke paralellen.

Nog verder terug.

De sterrengroep die bekend is als het Zevengesternte, ook bekend als de Pleiaden in het sterrenbeeld van de Stier, verdwijnt in het Nabije Oosten als zichtbaar beeld aan de hemel gedurende 40 dagen om dan weer terug te keren. Reden voor culturen als Egyptenaren en later ook de Inca’s om hierop hun kalenders af te stemmen. Kalenders die voor hen aangaven wanneer te zaaien en te oogsten.

Het zijn dit soort verbanden die mij fascineren en me onverdroten doen verder zoeken. Zoeken naar nog meer en diepere verbanden omdat ze volgens mij een verborgen betekenis openbaren die we al lang zijn verloren.

Een voorbeeld.

Je kunt een quarantaine uitzitten en wachten tot die voorbij is waarna je daarna weer vrolijk verder kunt. Maar je kunt die tijd ook nuttig gebruiken omdat die periode een specifieke bedoeling heeft.
Je krijgt of neemt veertig dagen om je af te stemmen op bepaalde kosmische ritmen die iets met je kunnen doen.
Bij de Tibetanen is het doel het verkrijgen van goed karma. Bij de Christenen gaat het om  vergeestelijking.
Men gebruikt deze periode die gegeven wordt.
Aan ons de keuze; gebruiken wij de opgelegde quarantaine, die nu lock-down heet, op een zinnige wijze.

Zijn we er zo mee omgegaan? Of doen we het de volgende keer beter?

 

Pinksteren. 

Pentèkostè (vijftig) of in het Vlaams Sinksen (een verbastering van het Oudfranse sinquiesme (vijftigste).
Een feest dat voor velen van ons nog weinig betekenis heeft.
Het heeft iets met 50 dagen en vergeestelijking te maken. Althans de Heilige Geest meldt zich dan. Toch?
Veertig dagen na Pasen wordt Hemelvaart gevierd en 10 dagen later (50 dagen na Pasen) valt Pinksteren.

Laat ik eens een poging doen om al deze thema’s met elkaar in verband te brengen en dan zullen we eens zien waar we dan uitkomen.

Lees verder »

Meld je aan met je E-mailadres en blijf automatisch op de hoogte van ons nieuws: