Paasboodschap 2020 van Huguette uit Poustinia.

Gepubliceerd op 12 april 2020 door Huguette

DE NIEUWE DAGERAAD – ERBARME DICH

 

Haar gelaat zal gevuld zijn met ogen 

die veelvuldig zien

wat in één blik

niet kan worden omarmd.

 

Ogen die donkerte 

niet schuwen maar achten

als schaduw die zich

zonder licht nooit

in haar goudglans zou ontvouwen.

 

De gouden glans van kwetsbaarheid

die zich verweeft doorheen deze dagen

als levensdraden

van een weefsel

waarin donker en licht 

in samenspel

de rijkdom van wat zich onderscheidt 

maar elkaar ook aanvult 

ontsluit.

 

We zijn donkere wezens

uit aarde ontstaan 

en met licht omhuld.

Een licht dat niet verhult

maar de donkerte 

naar klaarte optilt

als een moeder haar 

zoekend en tastend kind.

 

Haar gelaat zal getekend zijn

door erbarmen 

spiegelend wat wij 

in deze donkere

en tevens lichtende tijden leren

van haar kwetsbaar

minnend aanwezig zijn.

 

Er is geen leven dat komt of gaat 

dat niet door haar is gezien

gestreeld, gevoed, geheeld.

Zelfs de dood is in haar

aanschijn een opstap naar leven

menswaardiger leven althans.

 

Zij is de armen

die ons soms 

in onmacht ontbreken.

De ogen waardoor

wij het ongrijpbare

aanschouwen.

De handen die zich openen

voor wat wij afwijzen.

De voeten die gaan

waar wij ons niet wagen.

 

Zo bewegen we doorheen de pijn

van afscheid nemen en helen

met erbarmen.

Zonder de donkerte haar licht te ontnemen

noch het licht zijn donkerte.

Ze zijn samen de schoot

van nieuw leven

waarin niets kan worden miskend,

geminacht en ontkend.

 

We leren tastend en voelend

om zelf ook schoot te zijn.

Voor grote en kleine dingen

die in hun samenhang

niet door ons kunnen 

worden gescheiden.

 

Het kleine haalt het grote uit elkaar

en het grote heelt het kleine.

Zo worden we gelijk 

van individu tot gemeenschap

een samen kijken naar 

een samen dragen van

een samen delen van 

een samen door het lijden gaan,

een samen in vreugde ontstaan,

maar in bewust geleefde

Kwetsbaarheid.

 

Onschendbaar

is haar aanwezigheid in ons.

Zij heet erbarmen-mededogen.

Een met de volheid van ons wezen

toestemmen in donker en licht

de gouden bouwstenen voor 

nieuw leven

dat hergeboorte heet.

 

Oneindig beweegt ze 

in ons als helende 

zalvende, zegenende kracht.

Door scheppend zonlicht

bekrachtigd.

 

Pasen 

zoals nooit eerder

zo intens kwetsbaar en krachtig

zo donker lichtend

in de mensheid geleefd.

 

© Huguette Beyens

Pasen in Huize Poustinia 2020 

De samenhangen voor de paastijd

Gepubliceerd op 1 april 2020 door Willem

Te midden van al het nieuws dat op ons af komt valt vooral op waar niet of nauwelijks over gesproken wordt.
Natuurlijk hangt dat in grote mate af van waar je naar kijkt en waar je naar luistert.
En dat op zijn beurt wordt weer bepaald door hoe je zelf in het leven staat.
Welke uitgangspunten je hanteert. Welke opvattingen je hebt.
Waar je wel en niet in gelooft.

Waar wordt dan niet of nauwelijks over gesproken?

Over de zin en betekenis van hetgeen ons overkomt.

Dit vraagt om een beschouwelijk standpunt.
Een standpunt dat terughoudend is in zijn reageren op.

Reageren op wordt veroorzaakt doordat je het leven ziet als bestaande uit twee tegengestelde krachten; goed en kwaad en alle mogelijke manifestaties van die twee.

De moment dat je iets in het leven benoemt als zijnde kwaad, heb je het tegenover het goede geplaatst en komt de automatische reactie naar boven het kwade te vernietigen teneinde het goede te laten zegevieren.
Er van uitgaande dat je kiest voor het goede.

Vernietigen kan op veel manieren.
Je er van af wenden. Het ontkennen. Het wegredeneren. Het bestrijden. Het uitroeien. 

Ga zo maar door.

De geschiedenis heeft aangetoond dat kwaad dat bestreden werd vroeg of laat telkens weer terugkeert in een gewijzigde vorm.
Het voordeel hiervan is dat we leren steeds effectiever te vechten tegen, aangezien dat vermogen keer op keer weer wordt geactiveerd.
Maar het beoogde doel wordt nooit bereikt.

Want luister maar; hier wordt over gesproken.

Pokken is uit de wereld geholpen; dat hebben we overwonnen, hoor je virologen zeggen. Voor bepaalde griepvirussen hebben we vaccins.
Als we er veel geld inpompen kunnen we binnen afzienbare tijd een nieuw vaccin hebben.
En ondertussen doen we alles om het virus te bestrijden of het verder geen kansen te geven. Dus isolatie, lock downs en hopen dat er niet te veel slachtoffers zullen vallen.
Dit is een voorbeeld van reageren op, vechten tegen. 

Is dit nu goed of slecht. Ik heb daar echt geen oordeel over. 

Soms moet er gevochten worden.

Maar er is meer….

Lees verder »

Meld je aan met je E-mailadres en blijf automatisch op de hoogte van ons nieuws: