Het kruispunt-feest – de zomerzonnewende

Gepubliceerd op 20 juni 2019 door Willem

Voor de meesten van ons gaan de komende dagen geruisloos voorbij en hebben we nauwelijks aandacht voor het feit dat we bij een oeroud kruispunt-feest zijn aanbeland rond 22 juni. Hoe anders is dat een half jaar eerder of later, als we rond de 22e december al volop bezig zijn met de voorbereidingen van het Kerstfeest of een kwart jaar eerder als de Paasdagen aanbreken.

Althans voor een telkens kleiner wordende groep mensen die op deze wijze uitdrukking geven aan een beweging die we met een goed Engels woord, disenchantment, de ontnuchtering of beter gezegd de ont-tovering van onze tijd zouden willen noemen.

Waar is nog de verrukking, de ontroering, het gevoel van opgenomen te zijn in een wonderlijk geheel, het sprakeloos staan van ontzag voor.

Gezamenlijk beleefde vieringen waar eeuwenoude rituelen mensen inwijden in eeuwenoude, diep van binnenuit beleefde ervaringen die mensen dragen en verheffen en een diepe verwantschap met elkaar en met de omringende mysterieuze natuur in de mens etsen die daardoor weet heeft van zich verbonden te voelen en weten met; zich juist daardoor een religieus wezen weet.

Dit was precies het doel van deze oude kruispunt-feesten die de mens tot vieringen verhief. Vieringen die verworden zijn tot enkele feesten en uiteindelijk geheel in de macht van de commercie zijn gevallen en daardoor al lang niet meer dat bij mensen losmaken waartoe ze oorspronkelijk in staat zijn.

Daarvoor moeten we ons bevrijden van dat commerciële juk en ons opnieuw herinneren wat de oorsprong is van deze oude rituelen die de mens niet zelf heeft bedacht maar die hij heeft afgelezen aan de relatie die er van oudsher is tussen de natuur en de kosmos en de daarin werkzame wetmatigheden.

Ik grijp nog even terug naar het verhaal van Tempi alwaar hij aan zijn dochter Luna hierover het één en ander vertelt:

Lees verder »

De inwijdingsmaand

Gepubliceerd op 1 juni 2019 door Willem

 

Ik wil graag één en ander vertellen over de diepere symboliek die is verbonden met de maand juni, maar telkens als ik wil beginnen met schrijven trekt iets mij naar een verhaal dat ik lang geleden heb geschreven in het kader van de 12 Heilige Nachten.
Het is een verhaal dat zich afspeelt in een denkbeeldige tijd lang geleden waar we Luna en haar vader Tempi tegenkomen.
Het heeft alles te maken met het archetypische beeld dat hoort bij de Tweelingen en de werking van de Geest in de mens.  

Maar eerst een fragment uit het verhaal:

Maar hoe dan ook, stiekem verlangde ik naar het moment dat mijn vader mij opnieuw zou wenken.
Het duurde niet lang. Ik zag hem in de verte aankomen. Hij liep me voorbij en keek me kort aan en ik volgde hem direct.
We gingen weer op weg naar de zandvlakte. Daar aangekomen gingen we zitten. Hij keek me lang aan en zei toen:
“Goed, laat maar zien.”
Ik begreep niet direct wat hij bedoelde.
“Nou, laat maar zien!”
Ik stond langzaam op, zocht een stok om mee te kunnen tekenen en trok twee lijnen, zo recht mogelijk zodat ze elkaar precies in het midden kruisten. Ik ging bij de onderste punt staan en toen gebeurde het.

Ik begon als in een trance langzaam van het ene uiteinde naar het andere te lopen in een mooie grote cirkel rond het kruis.
Toen ik rond was kwamen er ineens de woorden:

Lees verder »

Meld je aan met je E-mailadres en blijf automatisch op de hoogte van ons nieuws: