Op zoek naar fouten in het levensweb met de Boogschutter

Gepubliceerd op 21 november 2020 door Willem

 

Als de zon vandaag op 21 november rond 16.48 uur ondergaat heeft ze precies 8 en een half uur aan de hemel gestaan.

Enkele uren later als de avond reeds gevallen is, zo rond 21.46 uur, zal ze het teken van de Boogschutter binnen gaan waarmee de laatste cyclus aanvangt die maakt dat we zullen  spreken over de donkere dagen voor Kerstmis.

Op 21 december zal de zon nog maar 7 uur en 56 minuten aan de hemel staan.

Dit tegenover de 16 uur en 31 minuten op de 21 juni van dit jaar.

Aan het begin van de zomer staat ze meer dan twee maal zo lang aan de hemel.

Nu trekt ze slechts een magere lage boog langs de hemel, net boven de bomen in de verte uitkomend. Stralen uitzendend die zo schuin het aardoppervlak raken dat daardoor de warmte van haar over een veel groter gebied verspreid wordt waardoor ze haar warmte snel verliest voor ons.

Het enige voordeel van haar lage stand is dat het licht diep in de huizen doordringt en bijzonder lange, contrastrijke schaduwen werpt op.

Dit is de tijd van het jaar dat het kosmische decor ons een toneel toont waarbij het licht terugtreedt. Zo sterk terugtreedt dat oude volkeren uit ver vervlogen tijden rituelen hielden en de zonnegod smeekten om vooral toch weer terug te keren.

Oude volkeren die, sterker dan wij vandaag de dag, beseften dat het leven zonder zon een onmogelijkheid was.

We gaan enkele maanden tegemoet waarin we met zijn allen weer uitdrukking zullen geven aan onze hunkering naar het licht, naar licht, naar lichtheid, naar verlichting.

Doorgaans doen we dat vanaf 21 december maar de laatste tijd alsmaar vroeger.

Het heeft er alle schijn van dat onze behoefte steeds sterker wordt. Onze behoefte naar wat dan precies?

Lees verder »

Meld je aan met je E-mailadres en blijf automatisch op de hoogte van ons nieuws: