Mijmerend over witte velden waait de geest je tegemoet in februari.
Zo ver het oog rijkt is alles wit, dooraderd met bruin-zwarte skeletten, in de verte verdwijnend onder een dicht, grijs neveldek dat de bomen daar achter laat raden.
Alles met alles verbindend is een dwarrelende werkelijkheid tot rust gekomen en dwingt alles tot stilte. Miljarden diamanten begroeten de zonnestralen wanneer zij er in slaagt de slierten op te lossen, dampend het vocht de lucht in dwingend.
Naar buiten kijkend, mijmerend over wat mijn zintuigen binnen laten komen, zoeken de beelden en ideeën die hierbij vrijkomen het neuronennetwerk in mijn hoofd op omdat daar de vertaalslag zich bevindt die maakt dat deze woorden op mijn computerscherm verschijnen. Tegelijkertijd leest er iemand mee die kijkt, voelt en luistert en soms ingrijpt en ruimte maakt voor een betere vertaallaag.
Uitdrukking geeft aan, communiceert met, poogt te verbinden, hoopt te enthousiasmeren. Motieven die motiveren. In beweging zetten, doen stromen.
Zicht geven op nieuwe vergezichten, horizonten verleggen.
Anders gezegd de Waterman-energie haar werk laten doen in je zelf.
Daar roept deze tijd toe op.
Elke letter die op het papier verschijnt, verandert dat papier volledig.
Elke nieuwe stap in maagdelijke sneeuw wordt, hopelijk, behoedzaam gezet, want hij verandert definitief alles.
Toch vraagt papier om zwart. Sneeuw om voetstappen. Wit om zwart.
Wit vraagt niet om zwart. Maar wit vraagt om een derde, de mens, die wit en zwart opnieuw verbindt en de verborgen kracht van beiden verheft.
De oude Wijzen hebben er voor gekozen aan deze periode van het jaar die loopt van 21 januari tot 19februari het beeld van de Waterman te koppelen.
Het beeld van een mens die een kruik draagt waarin een grote hoeveelheid water zit die uitgegoten zal worden ter bevloeiing. Uitgegoten water wordt hier het zinnenbeeld van de inspiratie die tot ons komt wanneer de geest in de mens vrijelijk kan werken en de hoogst denkbare menselijke kwaliteiten naar boven brengt.
Al die kwaliteiten die de mens verheft boven zijn dierlijke, instinctieve deel.
Wanneer de mens toestaat dat de geest in hem of haar werkt, zal merken dat deze geest dan wel de ene dan wel de andere hersenhelft bezoekt alwaar het boven-menselijke krachten en eigenschappen wekt die lang hebben liggen slapen.
Liggen slapen zoals de zaden en kiemen onder een dik sneeuwpakket in deze maand van het jaar.
De zon speelt met de duizenden diamanten verborgen in de sneeuwkristallen van het tapijt en geeft via de miljarden prisma’s de verborgen krachten vrij die wachten op uitdrukking.
Wanneer ze uit de rechter hersenhelft stromen worden we ze gewaar als krachten die de diepst mogelijke gevoelslagen in beroering brengen.
Empathie, compassie, opofferingsgezindheid. Gevoelens die de mens wanneer hij ze weet uit te drukken in de meest eigen vorm maakt tot de bekroning van de schepping; het waarlijk humane wezen.
De stroom uit de linker hersenhelft verbindt de mens met wat wel eens de hogere mentale vermogen genoemd worden. Associatief vermogen, synthetiserend denken, het schouwen van grotere verbanden.
Wanneer beide stromen verbonden worden realiseert de mens datgene waartoe hij geroepen is; medeschepper te zijn in een tijdperk, waar we leren samen te werken met elkaar en de natuur en te leven en te werken voor een duurzame samenleving met kansen voor iedereen, met respect voor de natuur, de planeet, elkaars sterke en zwakke kanten, een rechtvaardig financieel systeem dat de menselijke ontwikkeling dient, waar we putten uit oude tradities en zoeken naar nieuwe eigentijdse vormen voor rituele handelingen en een spiritualiteit die onder met boven en binnen met buiten verbindt en het innerlijke van de mens als uitgangspunt neemt voor heel zijn handelen naar buiten toe in relaties met mensen en de natuur.
De realisatie van het waterman-perspectief.
Laat je inspireren door deze bijzondere tijd van het jaar.
De Waterman symboliseert de mens die het dier in zichzelf leert opstaan. Op twee benen doen gaan. Die leert de twee polen met elkaar in verbinding te brengen. Die zon en maan leeft. Links met rechts verbindt. Tegenpolen laat groeien naar tegendelen die elkaars innerlijke schatten vrijgeven. En wat dat geeft vrijelijk doorgeeft aan een ieder.
Gebroederlijk en gezusterlijk, vrijgevend delend met elkaar om wille van de mensheid en de wel-vaart van haar schip Aarde dat haar de ruimte daarvoor geeft.
1 februari 2019
© Willem Versteeg
