De inwijdingsmaand
Ik wil graag één en ander vertellen over de diepere symboliek die is verbonden met de maand juni, maar telkens als ik wil beginnen met schrijven trekt iets mij naar een verhaal dat ik lang geleden heb geschreven in het kader van de 12 Heilige Nachten.
Het is een verhaal dat zich afspeelt in een denkbeeldige tijd lang geleden waar we Luna en haar vader Tempi tegenkomen.
Het heeft alles te maken met het archetypische beeld dat hoort bij de Tweelingen en de werking van de Geest in de mens.
Maar eerst een fragment uit het verhaal:
Maar hoe dan ook, stiekem verlangde ik naar het moment dat mijn vader mij opnieuw zou wenken.
Het duurde niet lang. Ik zag hem in de verte aankomen. Hij liep me voorbij en keek me kort aan en ik volgde hem direct.
We gingen weer op weg naar de zandvlakte. Daar aangekomen gingen we zitten. Hij keek me lang aan en zei toen:
“Goed, laat maar zien.”
Ik begreep niet direct wat hij bedoelde.
“Nou, laat maar zien!”
Ik stond langzaam op, zocht een stok om mee te kunnen tekenen en trok twee lijnen, zo recht mogelijk zodat ze elkaar precies in het midden kruisten. Ik ging bij de onderste punt staan en toen gebeurde het.
Ik begon als in een trance langzaam van het ene uiteinde naar het andere te lopen in een mooie grote cirkel rond het kruis.
Toen ik rond was kwamen er ineens de woorden: