De Negende Heilige Nacht 2021-2022
DE NEGENDE HEILIGE NACHT
Uitnodiging om richting te geven aan.
Vandaag was de zon al heel vroeg achter de wolken verdwenen en de lucht kleurt nu in alle tinten grijs en wit met hier en daar een lichtinval.
Zo kan de zon ons niet langer aan de hemel vertellen waar ze precies staat, wat bij klaarlichte dag wel het geval is.
Ze is net als de maan een belangrijke richtingwijzer die ons doorheen de getijden van de dag gidst.
We weten het misschien al lang niet meer dat ze door de boog die ze doorheen de dag aan de hemel beschrijft onze dag vorm en gestalte geeft.
Zo kunnen we ons op haar richten om onze dag in te delen, afspraken te maken of dingen te doen die in overeenstemming zijn met de energie die in de lucht hangt.
Op de middag als de zon op het hoogste punt aan de hemel staat vormt zij een brug tussen voor -en namiddag en houden wij stil of voelen we de behoefte aan stilvallen.
Het is het moment dat de mensen vroeger op het land stilhielden en het Angelus baden. Een oud ritueel dat meer was dan stilhouden in de tijd of het werk neerleggen.
Het was tijd nemen om tot het volle besef te komen dat we geleid worden en dat ook de zon deel uitmaakt van wat ons leidt. Net als de maan en de aarde. Zij wijzen ons de richting aan. Zoals ook de wind, de wolken, de regen, mensen, planten, dieren, rivieren, en ga zo maar door richtingwijzers kunnen zijn.
We kennen trouwens richtingwijzers in veel vormen: bakens, wegwijzers, mijlpalen, pijlen en niet te vergeten het kompas, onze trouwe gezel die de tijden overleefde, omdat het belichaamt wat onzichtbaar als kompas in ons werkt.
Bruggen die ons naar andere oevers of gebieden brengen, onderscheiden van.
Het richting geven aan zit zo diep ingeschreven in de natuur dat trekvogels dagen achtereen in formatie een richting kunnen aanhouden als vlogen zij op een innerlijk kompas.
Een keer maakten we hier mee dat een grote vlucht kraanvogels even uit koers was en dan hoorden we eerst een hels lawaai.
Er was duidelijk iets verstoord. Zelfs onze dieren renden geschrokken door de wei toen de hele vlucht lager begon te vliegen en in het rond begon te draaien alsof er een vergadering bijeen geroepen werd.
Zo keken we een tijdje vol verbazing naar een rondtollende groep kraanvogels. Draaiend werd hun roep geleidelijk aan stiller en ook het draaien in een cirkel rustiger tot ze blijkbaar weer de luchtlaag vonden die hen hielp om als groep een nieuwe formatie te vormen en verder te vliegen.
Wij waren niet alleen vervuld van ontzag voor wat ze ons spiegelden maar we beseften voelend en kijkend ook wat het betekent om richting te geven aan en om richting te krijgen.
Want als de kraanvogels passeren markeren ze voor ons het moment in de tijd dat er een seizoenswisseling optreedt en dat we van dan, ons of op de lente of op het najaar kunnen oriënteren.
Ze zijn juister en richtinggevender dan welk weerbericht ook.
Net als die vogels hebben wij mensen ook een innerlijk kompas gekregen dat ons helpt ons te oriënteren op wat we nodig hebben om verder te komen, een brug te passeren en vooral ook waar we naartoe worden geleid.
Ook als ouder, leraar of volwassene, kunnen we een kind de richting spiegelen die het zoekt en het leren vertrouwen op zijn innerlijk kompas om op zijn levensmap te navigeren.
We kunnen een kind van alles leren, ervan uitgaand dat het niets weet, of we spiegelen het de kennis waar het naar op zoek is, zodat het kind het kan herkennen.
Of dat het naar de juiste vraag wordt geleid die uit zijn bron opwelt waardoor we het antwoord kunnen geven dat ze in hun gevoel als juist ervaren.
Soms zonder het bewust te begrijpen. Het kompas in hen reageert.
Ze komen later soms tot het echt begrijpen wat ze ervaren maar hun kompas weten ze vinden.
Daarom is het verhalen vertellen zo belangrijk. De oude en oorspronkelijke volkeren hebben dit altijd al geweten.
Dat verhalen richtinggevend kunnen zijn op voorhand dat we ze niet interpreteren maar geïnspireerd delen.
Inspiratie kan heel richtinggevend zijn. Ook een inzicht of een gedachte of een gedicht of… kunnen richtinggevend zijn.
Als ze maar als spiegels kunnen werken voor wat uit de innerlijke bron een weg zoekt om zich te tonen.
En soms verdichten woorden zich tot beeldspraak die richtinggevend kan zijn.
Zoals deze zin van Kahlil Gibran:
“Het is de sneeuwvlok in je, die stroomt naar de zee.”
STA EENS STIL
Bij dit plaatje en laat je erdoor inspireren.
Volg wat zich zo spontaan aan jou toont als een kompas
dat jou toont hoe er uitdrukking aan te geven.
Wie of welke ervaring is voor het kind in jou richtinggevend geweest?
Als je in je huidige levensfase stilstaat bij het thema richting geven aan
wat voelt dan als een belangrijke wegwijzer om te volgen?
Als je stilstaat bij wat jou inspireert wat word je dan gewaar
en waar leidt het jou naartoe?
-.-.-.-.-
De Twaalf Heilige Nachten
een meditatieve afstemming op deze heilige periode van het jaar 2021-2022
Huize Poustinia
© Huguette Beyens en Willem Versteeg
2 januari 2022
eerder verschenen teksten rondom de Nachten