De Twaalf Heilige Nachten

 

 

 

de nachten zijn al bezig uiteraard…

je kunt alles vinden via HOME en Aktueel nieuws

Enkele reflecties als introductie voor de Twaalf Heilige Nachten

 

Het universum is de tempel en de aarde is het altaar.

Alfons Lamartine

 

De Twaalf Heilige Nachten van 2021-2022

 

Het is een oud gebruik om tijdens de Twaalf Nachten, tellend van de Kerstnacht tot Driekoningen, het weer te volgen.
In de Ardennen, waar wij wonen en waar de geest van het land en de wouden nog heel erg levendig is, bleef dit gebruik lang bestaan.
Een oude boer in het dorp, in het eerste jaar dat we hier kwamen wonen, vertelde mij dat hij in deze tijd van het jaar nauwkeurig noteerde hoe het weer van gestalte veranderde.
Zo kreeg hij een vooruitblik op de weersomstandigheden van het hele jaar en kon hij zijn werkkalender daarop enten.
Het beeld dat zo in de vorm van een, dag na dag, uur na uur stilstaan bij ontstond, gaf een tendens weer en hielp als een soort kompas om doorheen het komende jaar veilig te navigeren.

Dit gebruik berustte niet op een aanname, noch geloof, maar op nauwkeurige waarneming. Een waarneming die hielp om te anticiperen op.
Met als gevolg dat hij zich beter kon afstemmen op wat zich, vanuit krachten werkzaam in de kosmos en vooral via de wisselwerking van zon en maan samen met planeten, in de vorm verdichtte en het bewerken van het land beïnvloedde.
Essentieel hierin beweegt de dynamiek dat de mens de grotere krachten waarin hij is ingebed, acht. De verhouding van klein tot groot in zijn werk en leven ervaart en zo afgestemd ontdekt, dat hij op deze wijze er niet alleen voor staat maar zich meer gedragen voelt en weet.
Naarmate de oude boeren verdwijnen wordt ook dit ritueel minder doorgegeven maar in de bio-dynamische vorm van tuinieren en het land bewerken wordt deze afstemming ook heden ten dage in ere gehouden en in de praktijk toegepast.

Toen we hier in het prille ontstaan van dit project, uit een weiland, dat zich uitstrekt aan de westelijke kant van het huis, een tuin begonnen aan te leggen, hebben we vanaf het eerste jaar in deze geest de tuin bewerkt en ons leven hier op de afstemming tijdens de twaalf nachten georiënteerd.
Op de eerste plaats omdat er voor ons gevoel een diepe wijsheid zat in dit oude gebruik dat voornamelijk uit een kosmisch ingebedde levenswijze is voortgekomen waarin het contact met wat in het universum gebeurt ook in het kleine universum waarin zich het dagelijkse leven van de mens voltrekt en ontvouwt, zijn weerklank en uitdrukking vindt.
Veel van wat we nu als mensheid doormaken wijst steeds meer op een verbroken connectie met de wetmatigheden van de kosmos en de Natuur.
Ik schrijf Natuur met een hoofdletter omdat we natuur niet mogen reduceren tot wat we in het landschap waar we in bewegen waarnemen, we zijn meer dan we beseffen deel van deze natuur en zijn voorzien van heel wat instrumenten die nodig zijn om levend in de natuur veilig te navigeren los van of we er ons al dan niet van bewust zijn of ze al of niet bewust gebruiken.
Misschien is het wel zo dat door wat ons allemaal overkomt we beetje bij beetje bewust worden van hoe diep onze wortels in de Natuur en de kosmos verankerd zijn.
Dit diep verankerd zijn heeft van in het begin de mens op velerlei wijzen en vormen geïnspireerd om het grotere dat hem omringt en waar hij deel van uitmaakt namen te geven, rituelen te ensceneren, liederen en dansen te creëren en de belangrijke fasen van het leven ook in feestdagen te kristalliseren. Die het grote kosmische ritme dat stuurt en leidt helpen verinnerlijken zodat we het als een leidraad kunnen hanteren om het leven in het klein in het perspectief van grotere verbanden te ervaren en te leven.
Zodat zin en betekenis zich ontvouwt uit een speelse, dynamische samenwerking met alle krachten die het ons mogelijk maken als mens uitdrukking te geven aan en vormen te scheppen met wat ons tot onze beschikking staat. Op één voorwaarde: dat we achten wat we zomaar krijgen door op deze planeet geboren te worden.

In tijden van een pandemie lijkt het ritueel van stilhouden in deze bijzondere tijd van het jaar nog aan betekenis te winnen. In de media verschijnen de laatste weken steeds meer schrijfsels die erop wijzen dat we de komende jaren zullen moeten leren leven en dealen met regelmatig terugkomende golven van besmettingen, die veel assertiviteit, aanpassing en vooral creativiteit van de mens als individu en als deel van de gemeenschap zal vragen.
En boven alles: een ingebed zijn in de levenskrachten die de Natuur en de Kosmos ordenen en schragen vanuit een Kracht die alles aanstuurt en met elkaar verbindt: los van de naam die we eraan geven als een poging om er vat op te krijgen in ons kleinschalig menselijk bestaan.

Deze inleiding is enkel als een uitnodiging geschreven om als je dit wenst of wilt deze dagen in de volheid van het leven te leven en te ervaren.
Om jezelf weer te verbinden tot bewuste deelname aan het grotere leven waar je deel van bent, samen met anderen.
Zo boven, zo beneden zegt een oude traditie.
Zo buiten, zo binnen. In de wisselwerking van krachten ‘ worden’ wij mensen en komen wij toe aan wat we ‘wording’ kunnen noemen, een voortdurend ontstaan uit.
Om bewegend en levend tussen en met mensen, uitdrukking te geven aan, zonder de verbinding van het grotere verband waarin wij mensen en alle levende wezens samen bewegen uit het oog en hart te verliezen.

Dit alles leidt naar dit concreet engagement dat we, voor wie wil meedoen, aanbieden.

Elke dag geven we een korte impuls waarmee je zelf aan de slag kan.
Beginnend met de eerste impuls morgen, zaterdag 25 december om 19.00 uur. 

Als je die pagina opent hoor je de klok luiden als afstemming en je leest de aanzet tot reflectie die we jou geven. Je kan het houden bij reflecteren en waarnemen wat de impuls verder met je doet of je gaat er creatief mee aan de slag. Elk heeft zijn manier van tuinieren. 

Zo bewegend gaan wij de dagen vóór Driekoningen de impuls wat verruimen om dit met Driekoningen af te ronden met een meditatieve afronding. 

We zien wel waar we uitkomen. Nooit leggen we deze periode hier van tevoren vast. Ze ontstaat uit de afstemming op deze dagen als aanloop op het nieuwe jaar, dat ons gegeven wordt. 

Eén ding staat echter boven alles: samen afstemmen is anders dan alleen.

We wensen jou een gezegende innerlijke reis doorheen de twaalf heilige nachten.

Vanuit Huize Poustinia,

 De aarde schuilt in een korrel zand,
het heelal in een bloemblad puur,
de oneindigheid in de palm van uw hand
en de eeuwigheid in een uur.

William Blake

 

©         Huguette en Willem.

 

vrijdag 24 december

 

 

Meld je aan met je E-mailadres en blijf automatisch op de hoogte van ons nieuws: