De Tweede Heilige Nacht 2021
DE TWEEDE HEILIGE NACHT
We komen eerst nog eens terug op het beeld van de brug die we doorheen de nachten als een soort gouden draad meenemen.
Zie hier hoe de bijen een brug bouwen door samen te werken.
Hoe dit beeld laat zien dat, ondanks hun kwetsbare lijven, zij door samenwerking en zich met elkaar verbinden, een brug kan ontstaan.
Wat een verborgen wijsheid schuilt er in deze beweging.
Een brug slaan hoef je niet alleen te doen. Je kan samenwerken en innerlijk zijn ook nog hulpbronnen om aan te boren.
We neigen ertoe om als we voor iets moeilijks staan terug te vallen op wat we al weten en kennen. Doch om in nieuwe gebieden terecht te komen hebben we soms ankers nodig die ofwel door anderen worden gespiegeld of aangereikt, of door een ander gezichtspunt of gedachte of gevoel worden gespiegeld of door inspiratie in onszelf opwellen.
Deze tocht gaan beweegt ook in een perspectief van met meer mensen samen afstemmen op, vanuit meer invalshoeken kijken naar het leven dat we dagelijks leven. Dit betekent de cirkel vergroten waarin we zelf bewegen, terwijl we vanuit eenzelfde punt blijven focussen.
Dit gebeurt ook als je een steen in het water gooit.
Hij valt op één plek maar dijt uit in cirkels die zich verbreden.
Je zou bij wijze van afstemming een cirkel kunnen tekenen op een groot blad dat je in twaalf vakken verdeelt. Deze symboliseert dan het gehele gebied dat je verkent in deze nachten.
Dit verkennen kan zich op velerlei wijze manifesteren: via dromen, ontmoetingen, wandelingen, reflectie, creativiteit, schrijfsels, beelden, kortom alles wat nu net in de context van deze dagen met deze afstemming zich een beetje anders inkleurt dan anders omdat jij er nu vanuit een breder perspectief kan naar kijken. In de cirkel ontstaan spontaan sprokkels en sprankels van wat je zoal op deze tocht tegenkomt.
Wonderlijk genoeg werkt wat een ander, die nu tegelijk met jou meeloopt, op afstand van jou, voor zichzelf exploreert, ook bevruchtend op jou door zonder dat je het merkt.
De wetenschap komt er namelijk steeds meer achter dat we niet zo gescheiden van elkaar zijn als we ons voorstellen. We maken allemaal deel uit van een groot web waarin ieder zijn eigen rol vervult, zoals dit bij de bijen ook gaat. En daar komt gouden geneeskrachtige honing van.
Je bent zo op één of andere manier gouden honing aan het creëren.
Prachtig toch dat de bij in jou zo actief kan zijn en je verder helpt, de brug over.
Tweede Heilige Nacht
uitnodiging tot het verklanken van
Als we geboren worden krijgen we een naam. Er zit een verhaal en een mysterie achter elke naamgeving, los van of je hem al dan niet leuk vindt.
Er wordt in een naam altijd een hele wereld verklankt die tegelijk meer is dan de klanken op zichzelf en de samenklank van de klanken in je naam. Door naamgeving kunnen de dingen die we waarnemen, zien en achten tot aanschijn komen. Een groot woord om te omschrijven dat door klanken mensen van oudsher geprobeerd hebben om wat ze doorheen waarneming en aanvoelen gewaarworden en ervaren uit te drukken.
Eigenlijk kunnen we doorheen ons leven onze naam worden en tot uitdrukking brengen wat in de klanken is opgeslagen. Ook planten bijvoorbeeld kregen namen die hun verborgen eigenschappen tot aanschijn brengen.
Het longkruid bijvoorbeeld met zijn witte blaasjes op zijn bladeren die gelijken op de longblaasjes bij ons. Een kruid dat in de kruidengeneeskunde bij longaandoeningen wordt gebruikt.
Wij mensen hebben dus het vermogen om te verklanken waar we door waarneming kennis van nemen. Als we iets een gewijd karakter toedichten omdat we het heiligen en dus ook achten geven we het een naam die de essentie ervan in zich draagt. En omgekeerd als we de naam van iets gewijd uitspreken dan komt ook de essentie ervan in beeld.
Het zijn maar voorbeelden om te illustreren dat we een vermogen in ons dragen om het ongrijpbare maar toch waarneembare door klank te benoemen.
Het geven van een naam, het benoemen van, heeft iets van een rituele handeling. Je geeft iets bewust een plaats in het geheel. En in het geven van een naam werkt er iets als een verborgen wijsheid. Alsof we bij het geven van een naam contact maken met de bestemming van iets, een mens, een dier een plant.
Zelfs een telescoop die gisteren met een raket die de ruimte ingaat, krijgt een naam, anders bestaat hij niet echt.
Zo diep werkt dit scheppend vermogen in ons. Dingen benoemen, verklanken om ze tot hun bestaan te wekken.
We komen door ervaring en waarneming te weten waar iemand goed in is of zou kunnen zijn, welke de eigenschappen een plant of boom heeft enz.
Inspiratie voor die naam komt tegelijk uit de veelheid der dingen en uit wat blijkt door contact te leggen met wat we zien, gewaarworden of voorvoelen. Dit is nogal wat.
We verklanken ook door stem te geven aan, door te zingen, door muziek te maken en zelfs door te dansen. We kunnen met klanken heel wat doen en ook heel wat bereiken. Om nog niet te spreken van taal die de verklanking wordt van wat wij mensen met elkaar kunnen delen.
STA EENS STIL BIJ
Welke rol speelt klank geven aan en verklanken in jouw leven?
Wat kan je en zou je er nog meer mee doen?
Probeer eens via klank contact te maken met een ervaring
om te voelen of dit jou helpt er wat anders naar te kijken of het anders te verwerken.
Zet eens een stukje muziek op dat jou aanspreekt
en voel bewust waar jij er in je lichaam contact mee maakt en wat het jou op deze wijze vertelt.
Of zet een stukje muziek aan en laat de klanken jou inspireren tot…
Is er soms iets in jou dat via klank zich zoekt te belichamen?
Terwijl deze tekst geschreven wordt
weerklinkt de echo van het overlijden van Desmond Tutu in de ruimte hier.
Klanken van een naam die veel betekenend voor ons zijn.
Hij was een zeer bewogen bruggenbouwer en inspireerde
door zijn gedachten te verklanken en stem te geven aan
wat niet eerder gezien en gehoord was, anderen om ook bruggenbouwer te zijn.
‘ Mijn mens zijn is verweven met het jouwe,
want we kunnen enkel samen mens zijn.’
Desmond Tutu.
De Twaalf Heilige Nachten
een meditatieve afstemming op deze heilige periode van het jaar 2021-2022
Huize Poustinia
© Huguette Beyens en Willem Versteeg
26 december 2021
eerder verschenen teksten rondom de Nachten