Quintilus, de Kreeft en de maand juli
Quintilus, de vijfde maand van het jaar volgens de Romeinen (zij begonnen te tellen vanaf maart) verdween als naam in de vergetelheid nadat de dictator Julius Ceasar deze maand zijn eigen naam meegaf. Julius.
En wij leven sedert die tijd met de naam van de maand die na juni komt in de maand juli.
De zon is al een week geleden begonnen met haar z.g. terugtocht. Vanaf 23 juni staat de zon elke dag een paar minuten korter aan de hemel, de dagen worden daardoor korter en de nachten weer wat langer en dat duurt dan tot aan 22 december en dan keert dat weer om.
De Mesopotamiërs zagen in het sterrenbeeld dat zij de naam van de Kreeft gaven vooral de typische scharen terug van het dier. Ook zijn er bronnen die verwijzen naar een eerdere naam die betrekking heeft op de ezel ivm de sterrenhoop de Praesepe, de voederbak, in het midden van het beeld, waarover ik al eerder schreef in het artikel van 28-12-2017 over de achtergrond van de feestdagen (zie de voetnoot aldaar)
Er is ook een mooie relatie met de feestdag van Johannes de Doper die geplaatst werd op 26 juni.
Een bekende uitspraak van hem: “Ik moet kleiner worden en Hij groter.”
Hierbij doelend op degene die hij even daarvoor doopte, Jezus van Nazareth. Hij zag in hem zijn opvolger.
Maar de analogie ligt hem in het feit dat het tevens verwijst naar het moment in het jaar dat de kracht van de zon, symbolisch belichaamd door Johannes, begint af te nemen, zoals de zon ook effectief doet in haar steeds korter wordende dagboog aan de hemel, en dat Hij, verwijzend naar de Christus die een half jaar later geboren wordt als de zon weer terugkeert uit de duisternis rond 24 december, dus groter moet worden.
Terugtreden voor wordt daarmee een centraal thema voor deze periode van het jaar.
De Kreeft heerst over deze periode van 21 juni tot ongeveer 22 juli.
Psychologisch gezien is het thema moederschap een cruciaal thema voor de Kreeft.
In de eerste maanden hebben we gezien hoe het nieuwe leven op allerlei manieren vorm krijgt.
Van 21 maart tot 21 juni. Drie maanden waarin het leven zich manifesteert en vormen aanneemt.
Vanaf 21 juni begint er iets wezenlijks te veranderen.
Moederschap is niet enkel zorgen voor, het betekent ook weten hoe en wanneer terug te treden.
Terug te treden opdat er iets van binnenin sterker kan worden en de weg naar eigen verantwoordelijkheid en volwassenwording gaat.
De Kreeft is het eerste gevoelsteken van de twaalf.
Als het kind klein is en het leven nog pril, is het de moeder die voor het kind voelt wat goed en juist is.
Maar ditzelfde vermogen sluimert in het kind en dient ook daar gewekt te worden. En het is nu juist hier dat het terugtreden op gericht is.
Enkel wanneer het kind zelf begint te leren deze functie te kennen en te beheersen kan het langzaam kapitein op zijn eigen schip worden.
Gevoelens gaan als water echter soms heel diep en het is belangrijk er niet direct zonder hulp in te duiken.
Vandaar dat de kreeft als dier ons laat zien dat een zeer weke innerlijke structuur een keiharde uiterlijke bepantsering vraagt en dat heel zijn wezen er op is gericht om zich te beveiligen, indien nodig te kunnen terugtrekken.
En begrijp me goed, bepantsering en terugtrekking is hier functioneel. Het gaat hier om gedrag in de dierenwereld. Gedrag is daar primair instinctief, oftewel het leven dienend.
In de mensenwereld is bepantsering en terugtrekking vaak niet functioneel maar reactief.
Waar het in het dierenleven het leven dienend is is het in het mensenleven vaak een methode om de boodschappen uit de gevoelswereld buiten te sluiten omdat men niet of nauwelijks geleerd heeft hoe hier naar te handelen.
En daar komt wáár moederschap weer om de hoek kijken.
Wáár moederschap toont zich in het vermogen van de moeder en de vader (ook hij heeft een relatie met zijn gevoelswereld) om het verschil te leven tussen stemmingen en gevoelens. Stemmingen neigen ertoe ons in de ban te houden en macht over ons te krijgen waar gevoelens richting gevend zijn, de juiste koers aangeven.
De feilloze instinctieve handeling van de kreeft om zich terug te trekken wanneer nodig, kan ons leren ons terughoudend op te stellen tegenover die neigingen die een sterk instinctief karakter in ons hebben en de neiging hebben ons de baas te zijn.
Daarvoor hebben we iemand nodig die ons daarin voor gaat en leert om zelf langzaamaan het pad naar “Beneden”, naar “Binnen” aan te vangen.
Zoals de zon die elke dag een beetje lager naar de aarde afdaalt om daar, beloftevol, een half jaar later iets nieuws geboren te laten worden.
© Willem Versteeg
1 juli 2018
