Een majestueuze Steenbok keek naar beneden en zag dat het goed was.

Gepubliceerd op 1 januari 2019 door Willem

Een majestueuze Steenbok zag ik hoog op de bergtop uitkijken over de terrassen beneden hem en hij zag dat het goed was.

Ik heb een sterke Steenbok-energie in mijn karakter en dat maakt dat ik dit blog schrijf waarin ik op zoek ga naar wat de natuur ons weet te vertellen over de diepere symboliek die verbonden is met de betekenis van de namen van de maanden.

Nu is het zo dat iedereen deze energie in zich draagt aangezien we allemaal een portie van de twaalf oer-energieën in onze knapzak hebben zitten die ons werd uitgedeeld vlak voor onze geboorte met de opdracht om gaande weg de zak te openen en deze energieën als  karaktereigenschappen tot ontwikkeling te brengen om zo te kunnen bijdragen aan een zich vernieuwende wereld waarin een ieder een specifieke rol heeft te spelen.

Een ieder heeft zo een specifieke hoeveelheid energie tot zijn beschikking en we hebben van alles wat.

Juist omdat we van alles wat hebben kunnen we met elkaar overeenkomen als we eenmaal op het punt zijn aanbeland dat we eindelijk begrijpen dat we als kind ons vaak verdedigden met de, onbewust van rijk inzicht getuigende opmerking, “Wat je zegt ben jezelf”.

Ik zelf ben een Waterman, wat zo veel wil zeggen dat ik voornamelijk de opdracht heb om de typische Waterman-eigenschappen tot ontwikkeling en tot uitdrukking te brengen.

Je bent tenslotte niet iets of iemand; je bent gekomen om te worden wat je bent.

Elk zaadje dat in goede grond valt en de omstandigheden mee heeft, draagt tenslotte een belofte in zich; maar heeft nog een lange weg te gaan ( of kort ) als je tuinkers moet worden natuurlijk.

Maar even tot de orde. Gedaan met de typische, soms onnavolgbare zijsprongen van de capricieus genoemde Steenbok-kracht.

Ik wilde beginnen te zeggen dat ik geacht wordt een ieder een gelukkig nieuw jaar toe te wensen.

De Kreeft-energie, recht tegenover de Steenbok natuur, wenst dit een ander niet alleen, maar zorgt er direct voor dat er een feest met alles erop en eraan klaar staat.

Ik vraag me echter af waarom ik een ieder iets zou moeten toewensen. 

Het slaat namelijk nergens op om uitgerekend nu dat te doen.

Enkel omdat een paar Romeinse consuls en keizers bepaald hebben dat deze datum van 

1 januari het begin moet zijn van een nieuw jaar.

Dat is een kalenderformaliteit en heeft geen enkele kosmische verbinding.

Ze hebben daarvoor zelfs een oude godheid van stal gehaald. 

Janus en hem met dit moment verbonden. Zelfs meerdere tempels voor hem opgericht. Alsof hij daar om gevraagd had?

Trouwens zo is januari aan zijn naam gekomen. Janus was een godheid met twee gezichten die voor en achteruit keek; naar het verleden en naar de toekomst.

Het was ook Janus die op een gegeven moment een ander wonderlijk figuur, genaamd Saturnus, het land liet binnenkomen en samen hebben zij er voor gezorgd dat er zoiets als een Gouden Tijd is geweest. Een tijd waarin er een maatschappijstructuur gerealiseerd werd waarin de samenleving floreerde en de mensen veel voorspoed kenden en er zelfs geen misdaad te bespeuren was. Slavernij bestond niet en de mensen waren gelijkwaardig aan elkaar.

Dit legendarische verhaal verwijst naar de toepassing en de uitdrukking ervan in de wereld van een kosmische kracht verbonden aan het beeld van Saturnus. Ook een bij de Grieken bekend figuur.

Hier leeft het beeld van de godheid die zijn vader Oeranos castreerde om vervolgens de genitaliën in zee te werpen en te zien dat op die wijze Aphrodite uit het schuim der zee opsteeg.

Als we dan begrijpen dat castratie verwijst naar het inbinden, het beperken van de eindeloze drang van Oeranus om van het ene idee naar het andere te gaan en nooit tot verwerkelijking te komen. En dat er een kracht nodig is die daar een eind aan maakt omdat er gekozen moet worden voor een bepaalde vorm voor dat ene idee. Saturnus de vormgever creëert zo de mogelijkheid voor de liefde en de schoonheid om zich te tonen.

Of laten we een natuurbeeld nemen. Bergrivieren die met donderend geraas naar beneden storten op weg naar het dal om zich verderop opnieuw te verbinden met de zee, kunnen hun levenskracht slechts dan schenken aan het leven daar beneden wanneer het zich laat kanaliseren. Alle in het water opgeloste mineralen en metalen afkomstig van oeroude lagen in het gesteente, kunnen maar hun vruchtbaarheid schenken als deze materie in rustig vaarwater kan wegzinken en zich afzetten en tot vruchtbare bodem worden in de door de mens gecreëerde irrigatiesystemen.

Kijk maar eens op Internet en zoek op circulaire landbouw op terrassen door de Inca’s.

 

Dit vind ik het meest sprekende voorbeeld van de z.g Steenbok-Kreeft as.

Je begrijpt een beeld maar pas echt als je het verbindt met het tegenbeeld. 

Dit is de toepassing in de praktijk van inspirerende ideeën zoals geuit door Gandhi en Mandela.

De Kreeft, want dat is het beeld dat hoort bij het begin van de zomer, zorgt voor het gezin, zorgt voor de basisstructuur, het voedsel, maakt dat de mens aan de basis verzorgd is. Zij is het moeder-archetype, de Maan.

Zij vangt het water op. Maar zo dat het tot voedsel wordt.

Daarvoor moet zij samenwerken met de Steenbok-energie. De tegenpool.

De kracht die de geest ontbloot in de diepste materie. Die kracht dringt diep door in deze materie door er in en er door te gaan. Deinst niet terug voor afzien maar ontsluit door tegenstand te gebruiken. Het is de kracht in de mens die de uitdaging niet enkel opzoekt maar ook aangaat. Hij is ten slotte het wezen dat het dicht de hemel is genaderd daar hoog op zijn bergtop.

De rijkdom van de grond, van de aarde, de daarin opgeslagen gouden krachten, de geest, waar de Vader contact mee heeft. 

De in de materie ingesloten rijkdom die bevrijdt dient te worden. 

De harde metalen, kunnen door vuur, denk aan vulkanen, en door water, smeltende sneeuw en moessons, winden door de hoge bergen opgestuwd, hun rijkdom afgeven als aan de berg zelf grenzen worden opgelegd. En iemand moet die haast onmogelijke taak op zich nemen. Wel dat doen steenbokken dus. Of mensen die zich door die kracht weten geïnspireerd.

Kijk eens naar de foto en besef dat duizenden Inca’s, volgens strikte afspraken jaren lang gewerkt hebben om de flanken van talloze heuvels en bergen, zo te vormen dat er talloze terrassen ontstonden  die het water dwongen, heel langzaam naar beneden te sijpelen van in plaats zich naar beneden te storten en alles te eroderen. 

Onnodig te zeggen dat dit diep inzicht in de aard van de berg vergt. De noodzaak van orde, structuur, organisatie bij zo’n immens werk.

Andersgezind; hoe Steenbok-energie in arbeid wordt omgezet ten dienste van.

Dit volk leefde de Vader-Moeder as van de dierenriem als nooit te voren in hun terraslandbouwmethoden.

Een toepassing van een kosmisch verankerde samenhang waar we toch alleen maar een diep ontzag voor mogen hebben.

De zon is begonnen aan haar baan terug omhoog vanaf 22 december. Daar begon het nieuwe jaar. In onze Kerstboodschap en het verhaal van midwinter zaten onze gemeende wensen verpakt.

Op de voor ons enige juiste datum.

De zon staat gedurende twee dagen bijna stil en vanaf de Kerstnacht keert zij zichtbaar terug.

Daarna vieren we elf dagen lang onze 12 Heilige Nachten. Dan blijven er nog 354 dagen over voor een nieuw jaar waarin de Maan twaalf maal rond gaat en alle beelden (elk beeld gedurende 29,5 dagen) kust en ons opwekt alle eigenschappen die er in verborgen zitten aan bod te laten komen.

De krachten in onze knapzak resoneren mee op dat ritme en maken dat we op bepaalde momenten zo maar ineens in een stemming terecht komen, op een idee komen, ineens een actie ondernemen, ons iets overkomt; dat allemaal met de uitdaging ons hiervan bewust te worden opdat we bewust kunnen inspelen op, in plaats dat we zogenaamd machteloos heen en weer geworpen worden door zoiets als ons “lot”, dat we door stemmingen overvallen worden. 

Kun je je nog herinneren dat je lang geleden eens op school zat of ergens in een groepje en dat er iemand voor de groep ging staan en een stemvork te voorschijn haalde.

Wat denk je dat daar gebeurde?

Begrijp je nu dat de Steenbok-kracht daar werd ingezet om iedereen gelijk af te stemmen. Om iedereen te onderwerpen aan een natuurwet die maakt dat Aphrodite op de tonen  van de muziek die samen ten gehore werd gebracht het uiteindelijke doel wist te realiseren. Harmonie door samenklank.

Wat is een groep zonder koorleider?

Wat is een samenleving zonder Saturnus?

Waar zouden wij zijn zonder het voorbeeld van de Inca-cultuur?

Geniet nog van de dagen die komen en vanaf 6 januari gaan we allemaal gezamenlijk aan de slag en laten we ons leiden door Vader Zon en Moeder Maan. 

Zoals Al-tijd.

© Willem Versteeg

1-1-2019

Meld je aan met je E-mailadres en blijf automatisch op de hoogte van ons nieuws: